Dit blog zou eigenlijk gaan over onze trainingsactiviteiten, maar daarover is nog maar weinig geschreven. Als trouwe lezer denk je natuurlijk: ach, met al dat trainen wat die mensen doen, is er natuurlijk geen tijd om te schrijven. Maar helaas, erg veel wegkilometers heb ik er nog niet opzitten ( behoudens de dagelijkse 15 km. woon-werkverkeer). Wel ben ik al sinds oktober bezig met spinning, twee keer per week, in sporthal de Marsch. Verder moet ik het vooral op karakter doen (ik twijfel of dat nou zo'n bemoedigende gedachte is). Een ander ding is natuurlijk mijn fietservaring. Daar noemde ik al iets van in mijn vorige stukje. Maar ik vergat nog het mee ( en uit-) rijden van vijf elfstedentochten in Friesland, een fietstocht met mijn toenmalige vriendin Jette naar Amsterdam, met tussenstop in Zwolle, een tocht met vriend Eduard naar Delden en natuurlijk de door Jeroen al gememoreerde Luik-Bastenaken-Luik, Jan Jansen Classic en Omloop Het Volk. Met al die ervaring moet die Ventoux toch een peuleschilletje zijn? Hmmmm..... Gelukkig heb ik wel veel verstand van mentale training. Visualiseren is daarin heel belangrijk. Bij het lekker onderuitgezakt op de bank zitten, met een grote bak chips onder handbereik, heb ik die Ventoux in gedachten al menigmaal fluitend beklommen. Dus daar kan het zeker niet aan liggen.
Overigens ben ik van mening dat je je natuurlijk wel helemaal suf kunt trainen en dan ook in het echt met de twee figuurlijke vingers in de neus die berg kunt op fietsen, maar wat is dan nog de uitdaging? Mijn matige trainingsarbeid is dus uiteindelijk geen teken van luiheid, maar eerder een uiting van stoere mannelijke vastberadenheid, zelfvertrouwen en een zeer avontuurlijke instelling. Alle twijfel is weg! Sportliefhebber Willem-Alexander zal er trots op zijn. Leve de koning!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten